|  e-ISSN: 2717-6886

Original article | International Journal of Language and Education Research 2021, Vol. 3(3) 16-43

Culture Carried from Turkish Mythology to Anatolia

Ünzüle Ulus Avcı & Hatice ÇETİNKAYA

pp. 16 - 43   |  DOI: https://doi.org/10.29329/ijler.2021.586.2   |  Manu. Number: MANU-2308-18-0006

Published online: December 15, 2021  |   Number of Views: 2  |  Number of Download: 188


Abstract

Mythology is a branch of science that examines the culture, beliefs, traditions, customs and values of societies. Existing societies have created many artefacts to reflect and perpetuate these phenomena contained in mythology. Turks have also created very rich and original products in this respect. Especially the mythological symbols and motifs in the works give us a lot of information about the material and spiritual characteristics of the Turks. Among these symbols, the most popular and dominant animal symbols are almost identified with the first Turkish communities. In the works of art that have emerged since the beginning of Turkish art, animal figures, symbols and symbols in Turkish mythology are used in traditional and cultural contexts. The cult of animals in these mythological cultures is frequently encountered in every field of art. Especially in the periods before Islam, Hun and Uighur Turks used carpets with lions, deer, horses, cattle, chamois, sheep, roosters, wolves, bulls and eagles. It is seen that animal symbols, which have such an important position in our history, are reflected in almost every field of handicrafts. The mysterious residues of these animal bodies in Turkish mythology continue to live in the handicrafts of Gaziantep province with symbols. In this research, in the handicrafts made in Gaziantep province, the animal symbols in Turkish Mythology were emphasised. In the products made within the framework of these handicrafts; It has been determined that motifs such as butterfly, ram, lion, snake, bear, horse, fish, fish, rooster / chicken, elephant, deer, rabbit, cat, bird, pigeon, goose, eagle are used. Our study consists of the products defined under the title of "Knowledge and Practices Related to Nature and the Universe" of the "Convention on the Protection of Intangible Cultural Heritage" accepted by UNESCO. This study aims to create intangible cultural heritage inventories that should be protected and transferred to future generations according to the provisions of the aforementioned convention.

Keywords: Gaziantep, Turkish Mythology, Animal Symbols, Handicrafts, Intangible Cultural Heritage.


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Avci, U.U. & CETINKAYA, H. (2021). Culture Carried from Turkish Mythology to Anatolia . International Journal of Language and Education Research, 3(3), 16-43. doi: 10.29329/ijler.2021.586.2

Harvard
Avci, U. and CETINKAYA, H. (2021). Culture Carried from Turkish Mythology to Anatolia . International Journal of Language and Education Research, 3(3), pp. 16-43.

Chicago 16th edition
Avci, Unzule Ulus and Hatice CETINKAYA (2021). "Culture Carried from Turkish Mythology to Anatolia ". International Journal of Language and Education Research 3 (3):16-43. doi:10.29329/ijler.2021.586.2.

References

    Abiha, B. Ç. (2012). Mitolojiden Tarsus’a Bir Sembol: Yılan ve Şahmaran. 2. Tarsus Kent Sempozyumu’nda Sunulmuş Bildiri, Mersin Üniversitesi, Mersin.

    Akkaya, S. (2017). İletişim kuramları bağlamında Dede Korkut hikâyelerinde kadın kahramanların ikna stratejileri. International Journal of Language Academy, 5(8), 478-489.

    Akkaya, S. (2019). Bir masal karşılaştırması: Rapunzel ile Mahbub-ı Dilber. Turkish Studies, 14(4), 1669-1686. DOI: 10.29228/TurkishStudies.39903

    Akkaya, S. (2020). Somut olmayan kültürel miras kapsamında dil müzeleri. Ed. G. Aydın. Yabancı/İkinci Dil Öğretiminde Kültür ve Kültürel Etkileşim içinde (313-341). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

    Akpınarlı, H. F. & Balkanal, Z. (2012). 16-18. Yüzyıllarda İstanbul’da üretilen kumaşlarda bitkisel bezemelerin incelenmesi. Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi, Balkan Özel Sayısı 1, 179-209.

    Armutak, A. (2004). Doğu ve Batı mitolojilerinde hayvan motifi sürüngenler, balıklar, kanatlılar ve mitolojik hayvanlar. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 30(2), 143-157.

    Ateş, M. (2014). Mitolojiler ve semboller “Ana Tanrıça ve doğurganlık”. İstanbul: Milenyum.

    Beydiz, M. G. (2016). Mitolojiden sanata hayvan imgesi. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat.

    Buffalo, G. &Firedancer, S. (2007). Şamanların erk hayvanları. İstanbul: Okyanus.

    Çatalbaş, R. (2011). Türklerde hayvan sembolizmi ve din ilişkisi. Turan Stratejik Araştırmalar Merkezi Dergisi, 3 (12), 49-60.

    Çay, A. (1990), Türk millî kültüründe hayvan motifleri I / koyun ve keçi etrafında oluşan gelenekler. Ankara: Türk Kültürü Araştırmaları Enstitüsü.

    Çoruhlu, Y. (2017). Türk mitolojisinin ana hatları. İstanbul: Kabalcı.

    Dalkıran, A. (2010). Çağdaş Türk resminde şamanist etkiler. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

    Dalkıran, A. (2017). Türk kültür ve sanatındaki horoz/tavuk sembolizminin çağdaş resim sanatındaki yansımaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Entitüsü Dergisi, 37, 336-348

    Göksu, E. (2016). Çift başlı kartal ve Selçuklular. Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi, 5, 117-141.

    Hançerlioğlu, O. (1975). Dünya İnançları Sözlüğü, İstanbul: Remzi.

    https://Tez.Yok.Gov.Tr/Erişim Tarihi: 15.10.2020

    Karaman, Ş. ve Söylemezoğlu, F. (2010). Gaziantep İlinde Sedef Kakmacılık Sanatı. Türk sanatları Araştırma Dergisi, 1(1).

    Kılıçkan, H. (2004). Orta Asya’dan Anadoluya Türk bezeme sanatı ve örneklerı̇. Ankara: İnkılâp Yayınevi.

    Mandaloğlu, M. (2011). Türk Kültür Çevresinde Şamanizm ve Şamanlık Meselesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3, 111-122.

    Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi I. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

    Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi II. Ankara: Türk Tarih Kurumu. 

    Ölmez, F. N. (2010).  Dokumalarda Yılan Motifi. ART-E Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 3(6), 1-21.

    Rahman, A. (1996). Uygur Folkloru. Ankara: Kültür Bakanlığı.

    Sıvacı, G. M. (2005). Türklerde Mitolojik Unsurlar. Türkbilig Dergisi, 10, 34-53.

    Sili, T. (1996). Bir Orta Asya geleneği koç-koyun heykel mezar taşları. Bilgi Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 60-65.

    Soysaldı, A. (2006). “Antep Kilimleri”. [Bildiri]. VII. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri, 26-30 Haziran 2006.

    Tanpolat, C. (2016). Doğu ve Batı kültürlerinde başlıca hayvan mitleri. Yüksek Lisans Tezi. Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

    Turani, A. (1975). Sanat terimleri sözlüğü. Ankara: Toplum

    Yayan, G. & Güneysu, A. A. (2017). Türk mitolojisinde yer alan motif ve sembollerin Mehmet Sağ’ın eserlerine yansımaları. The Journal Of Academic Social Science Studies, 64, 101-118

    Yeşilova, N, E. ( 2019).  Türk mitolojisinde yer alan hayvan figürlerinin simge ve sembol bağlamında değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.