Original article | International Journal of Language and Education Research 2023, Vol. 5(2) 98-116
Study of Development Effective Speech Rubric
Uğur Demircan, Burcu Kurnaz & Ali Türkel
pp. 98 - 116 | DOI: https://doi.org/10.29329/ijler.2023.591.5 | Manu. Number: MANU-2309-03-0001
Published online: August 30, 2023 | Number of Views: 71 | Number of Download: 384
Abstract
Developing speaking skills is one of the most basic aims of mother tongue teaching. One of the important stages in the development of speaking skill is evaluation. When the limited number of measurement tools related to the measurement of speaking skill in the literature are scanned, it is seen that have weaknesses from different aspects and criticisms draw to attention. Uncertainties or deficiencies regarding what the measured feature is or level score represents what draws attention in existing measurement tools. The aim of this study is to develop an effective speaking rubric that can be used in all types of speech, which deals with the features that should be found in the nature of an effective speech separately, gives clear feedback to the students about their performance, and provides a more objective measurement by defining each sub-skill level separately. This study is a survey-designed research aiming to develop an effective speaking rubric with high validity and reliability. The study group of the research consists of a total of 66 Fine Arts Education students studying at a state university in the spring semester of the 2017-2018 academic year and taking Oral Expression course. In the development of an effective speaking rubric, a literature review was conducted, and accordingly, an item pool was created, the opinions of experts in the field were consulted, and pre-test studies were carried out. Consisting of 21 items, the scale was developed as a triple rubric. The items used in the scale describe three different performance levels of the target behavior. In the application, the participants spoke in front of the audience, and the scoring was done by two different Turkish teachers. During the application, the participants spoke in front of the audience, and the scoring was done by two different Turkish teachers. Kappa Fit Analysis and Pearson Product-Moment Correlation test were used in the analysis of the data. As a result of the research, it was seen that the change in the item scores of the participants from both raters was similar, there was a high level of positive correlation between the total scores, and it was concluded that the developed rubric was a valid and reliable measurement tool. The developed scale can also be used in other studies that require the measurement of speaking skills. In addition, it is recommended to use the scale for teachers and academicians in the assessment and evaluation phase of oral lecture courses.
Keywords: Rubric, speaking skills, assessment and evaluation, oral expression
| How to Cite this Article? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| References |
|---|
|
Aksan, D. (2009). Her yönüyle dil: ana çizgileriyle dilbilim (1, 2, 3 ciltler). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. Akyol, H. (2010). Türkçe öğretimi yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Aykaç, M. (2011). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatı metinleriyle kurgulanan yaratıcı drama etkinliklerinin anlatma becerilerine etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Bozkurt, B. Ü. (2017). Türkçe Anadili Konuşucuları İçin Konuşma Becerisi Değerlendirme Çerçevesi Önerisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 924-947. Bozkurt, B. Ü., Arıca Akkök, E. (2019). Anadili Türkçe olan yetişkin konuşucular için konuşma becerisi derecelendirme ölçeğinin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 18(1). Bulut, K. (2015). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Büyüköztürk, Ş. (2014). Soyal bilimler için veri analizi el kitabı.(19. baskı) Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Canale, M., Swain, M. (1980). Theoretical bases of com-municative approaches to second language teaching and testing. Applied linguistics, 1(1), 1-47. Cohen, J. (1960). A coefficient of agreement for nominal scales. Educational and Psychological Measurement, 20(1), 37-46. ÇintaşYıldız, D., Yavuz, M. (2012). Etkili konuşma ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 7 (2), 319-334. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: İstanbul. Erdem, A. (2012). Yapılandırmacı karma öğrenme ortamlarının dinleme ve konuşma becerilerine etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Göçer, A. (2014). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Gürhan, D. (2013). Ses eğitimi çalışmalarının politikacıların konuşma becerilerine etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-27. İşisağ, K. U., Demirel, Ö. (2010). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni’nin konuşma becerisinin gelişiminde kullanılması. Eğitim ve Bilim, 35(156). Kartallıoğlu, N. (2015). Bilişsel farkındalık stratejilerinin 7. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerini geliştirmeye etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Kuzu, T., Suna, H. E. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik hazırlıklı konuşma ölçeği geliştirme çalışması. M. Aksan ve (Ed.) 5. Uluslararası Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Kurultayı Bildiriler (ss.139-147). Mersin: Mersin Üniversitesi. Landis J.R., Koch G.G. (1997). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics. 33: 159-74. Maden, S. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının sözlü iletişim becerileri üzerine bir araştırma. EKEV Akademi Dergisi, 44, 145-154. MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara. MEB (2007). Sosyal bilimler lisesi diksiyon ve hitabet dersi taslak öğretim programı. Ankara. Özbay, M. (2005). Sesle ilgili kavramlar ve konuşma eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 33(168), 116-125. Orhan, S. (2010). Görsellerle desteklenmiş altı şapka düşünme tekniğinin öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirmesine etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Özkirimli, A. (1994). Dil ve anlatım. Ankara: Ümit yayıncılık. Öztürk, A. (1997). Tiyatro dersinin öğretmen adaylarındaki sözel iletişim becerilerine etkileri. Ankara: Ankara Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Sallabaş, M. E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Sargın, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi. Muğla: Muğla Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sezer, S. (2005). Öğrencinin akademik başarısının belirlenmesinde tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak rubrik kullanımı üzerinde bir araştırma. Pamukkale üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 18(18), 61-69. Sim J., Wright C.C., The kappa statistic in reliability studies: use, ınterpretation, and sample size requirements. Physical therapy. 2005; 85: 257-68. Taşer, S. (2000). Örneklerle konuşma eğitimi, İstanbul: Papirüs Yayınevi. TDK(1996). Büyük Türkçe sözlük. Temizkan, M. ve Atasoy, A. (2016). Konuşma becerisinde aşamalı gelişim modelinin etkililiği üzerine bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (34), 78-97. Temizyürek, F., Erdem, İ., & Temizkan, M. (2011). Konuşma eğitimi: sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi. Yalçın, A., Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri: Yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları. Yaşar, Z. (2017). Kavram karikatürleriyle yapılan etkinliklerin ilkokul 3. sınıf öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi (Master's thesis, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü). Yıldız, C., Okur, A., Arı, G. ve Yılmaz, Y. (2008). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Yüceer, D. (2014). Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yüceer, D., Doğan, Y. (2021). Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Muallim Rıfat Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 81-103. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/mrefdergi/issue/64326/946383 |
